عشق من به اصل شرکت قهرمانان حد و مرزی نمی شناسد در واقع من تا آنجا پیش رفتم که آن را RTS کامل نامیدمترکیبی از تاکتیک‌ها، پوشش و زمین به‌قدری دقیق طراحی شده است که برای 17 سال به عنوان بهترین نمونه از این ژانر، شکست ناپذیر باقی مانده است.
زوج شرکت قهرمانان’ عاقبت خود را از معیار تعیین شده توسط سلف خود کوتاه بودبنابراین وقتی در مورد خوب بودن آن بازی صحبت می‌کنم، به این موضوع فکر نمی‌کنم. در واقع، سرنوشت ناامیدکننده آن دنباله، تردیدهای زیادی در من ایجاد کرد زمانی که بازی سوم چند سال پیش اعلام شد; اگر یکی از جانشینان کمی از کمال منحرف شود و در نتیجه رنج بکشد، مطمئناً یک نفر سوم نیز همین کار را خواهد کرد؟
من اینجا هستم تا بگویم که تردیدهای من بیهوده بود. این بازی حاکم است.
شرکت قهرمانان موفق شد زیرا ایده هایی در مورد پوشش مورد نیاز بود که Relic از آنها آموخته بود آغاز نبرد و – متاسفم که به استفاده مجدد از این اصطلاح ادامه می دهم، اما مجبورم – آنها را کامل کردم. شما فقط لازم نبود نگران باشید که آیا پیاده نظام شما در پوشش هستند یا نه، بلکه نگران این باشید که چه چیزی نوع از پوشش تانک‌های شما از پهلوها و عقب آسیب‌پذیرتر از جلو بودند، بنابراین باید مراقب آنها بودید، نه اینکه آنها را کورکورانه به میدان نبرد بفرستید. و ارتش شما همیشه نسبتاً کوچک بودند، بنابراین هر سربازی ارزشمند بود، و شما باید موقعیت همه را با دقت مدیریت می‌کردید.
این اساساً یک بازی پازل استادانه بود که روی یک دیوراما در حال خزیدن با سربازان اسباب‌بازی انجام می‌شد. پیچیدگی زمین بازی، پر از پرچین‌ها و دهکده‌ها و پل‌های سنگی، و همچنین فرصت‌هایی که برای پوشش و کناره‌گیری فراهم می‌کردند، هر رویارویی با دشمن را به چالشی تبدیل می‌کرد که باید آن را حل کنید. شرکت قهرمانان 2 با خط داستانی کسل کننده و نقشه های کمتر جذابش به عقب رفت، بنابراین دیدن آن فوق العاده است کمپانی قهرمانان 3 به ریشه های سریال برگردید و به جای تلاش برای تکرار کمال، تکرار کنید دور و بر آی تی.
کمپانی قهرمانان 3 می داند چه چیزی در مورد بازی اول به خوبی کار می کرد و تقریباً همه آن را حفظ می کند. آن دهکده‌های شلوغ فرانسوی با روستاهای ایتالیایی شلوغ‌تر جایگزین شده‌اند، پیاده‌نظام کوچک بریتانیایی با مجموعه‌ای از پیاده‌نظام کوچک بریتانیایی شاد جایگزین شده‌اند. هسته اصلی تجربه تاکتیکی بازی تقریباً دست نخورده باقی مانده است. پوشش، رو به رو، عرضه، گرفتن نقاط کنترل، ارتقا واحدها، این بازی سال 2007 است که در سال 2023 تکرار شده است تا جایی که اگر نسخه اصلی را بازی کرده باشید، احتمالاً حتی نیازی به بازی آموزش این بازی نخواهید داشت.
پس چرا Relic باید اصلاً دنبال دنباله آن را اذیت می کرد؟ در حالی که خود سیستم‌های بلادرنگ آن آشنا هستند، همه چیزهای اطراف آنها برای بهتر و بدتر به‌روزرسانی شده‌اند. شرکت قهرمانان یک کمپین خطی بود که دارای نقشه‌های عالی (و هوش مصنوعی) برای درگیری‌ها و چند نفره بود. کمپانی قهرمانان 3 هر دوی اینها را دارد، اما چیز دیگری هم دارد: قلب بازی کمپین تک نفره پویا آن است که در زمان تهاجم متفقین به ایتالیا در سال 1943 اتفاق می‌افتد.
به جای اینکه مستقیماً از یک ماموریت به مأموریت دیگر مانند دو بازی اول (یا این بازی) راهپیمایی کنید دیگر کمپین ایتالیایی، که در شمال آفریقا اتفاق می‌افتد، کمپین ایتالیایی به روی شانه Creative Assembly نگاه کرده و به سرقت رفته است. توتال وار گیم پلی استراتژیک، به بازیکنان نقشه ای از ایتالیا می دهد و از آنها می خواهد که واحدها را در اطراف شهرها به تصرف خود درآورند و هنگامی که با یکدیگر (یا شهرهای اشغال شده توسط آلمانی ها) برخورد می کنند، نبردهای تاکتیکی را آغاز کنند.
فاجعه پویا
بدانید که اجرای این کمپین پویا اسفناک است. مانند، به سختی کاربردی است. فقدان اطلاعات مهم، انبوهی از اشکالات (برخی از مواردی که تأثیرات بزرگی بر کمپین شما دارند، مانند شرکت چترباز من که در زیر آب تولید می‌شود و نمی‌توان آن را جابجا کرد)، افت عملکرد عجیب و غریب و احساس همیشه حاضری وجود دارد که همه چیز احساس می‌کند. انگار در هر لحظه در شرف سقوط است. این بد است! راستش من شوکه شده ام که بازی حتی با چنین عنصر به ظاهر مهمی در این وضعیت ضعیف منتشر می شود.
و با این حال … من واقعاً آنقدر اهمیت ندادم؟ که به نظر پوچ به نظر می رسد، که من می توانم یکی از اصلی ترین نقاط فروش این بازی را به عنوان اساسی بودن توجیه کنم وحشتناک، اما لایه استراتژیک آنقدر سطحی-اجرا شده است و بنابراین بیچاره که بر خلاف جنگ تمام عیار، نحوه کار و نحوه بازی شما تأثیر معنی داری در نبردهای تاکتیکی شما ندارد. و نبردهای تاکتیکی عبارتند از-مثل من توجیه کردم با شرکت قهرمانان 2 به هنگام-به هر حال برای چه کاری اینجا بودم. کمپین پویا به همان اندازه که شکسته است، وجود دارد تا به بازیکن متوالی از تعاملات RTS خدمت کند، این کار را انجام می دهد، و آن تعاملات RTS هستند. فوق العاده.
کمپین پویا دو نوع نبرد بلادرنگ را در اختیار شما قرار می دهد. اولین ها در حال پرواز برای شما ایجاد می شوند، هر دو طرف به یک نقشه تصادفی با مجموعه ای تصادفی از اهداف تبدیل می شوند. مانند حالت درگیری سنتی بازی، اما در وسط یک کمپین. اینها گاهی اوقات می توانند یک مقدار کمی آسان است، اما آنها هنوز هم انفجاری هستند – من سال‌ها پس از پایان دادن به کمپین‌های بازی اصلی، درگیری‌ها را در بازی اصلی انجام دادم – و بنابراین هر فرصتی برای انجام یکی از این ماموریت‌های فرعی پیدا می‌کردم، که انجام می‌دادم. قطعا نمی توان در مورد گفت جنگ تمام عیار.
نوع دیگر، مأموریت‌های فیلمنامه‌شده، گوشت کمپین، آنهایی که بر رویدادهای مهم تاریخی متمرکز شده‌اند. فرود Anzio یا Monte Cassino را در نظر بگیرید (جایی که، اگر به اندازه کافی سریع باشید، می توانید تاریخ را تغییر دهید و قبل از بمباران شدن به غبار از آن عکس بگیرید). اینجاست، روی نقشه‌های بزرگ با زمین‌های مختلف و اهداف در حال تغییر کمپانی قهرمانان 3 واقعا می درخشد
مسابقه ساخته شده در بهشت
من می‌توانم مشکلات نقشه مبارزات انتخاباتی را نادیده بگیرم، زیرا هر ثانیه که با نابسامانی آن مبارزه نمی‌کردم، و در عوض در سطح زمین فرماندهی نیروهایم را در میدان می‌دادم، در بهشت بودم. من نمی توانستم صبر کنم تا یک نبرد RTS دیگر را شروع کنم، سپس با یکی دیگر و دیگری مبارزه کنم. کمپانی قهرمانان 3 مسابقات تاکتیکی ممکن است یکنواخت باشد بهتر نسبت به بازی اصلی، در حالی که اولین بازی در حومه نرماندی شکوفا شد، تصمیم برای انتقال اکشن به مدیترانه یک شاهکار ثابت شده است. در ایتالیا این سری تطابق بهتری بین محیط و گیم پلی پیدا کرده است.
شرکت قهرمانان 2 همیشه احساس عجیبی داشتم زیرا سعی می کرد یک بازی استراتژیک صمیمی در وسیع ترین و شلوغ ترین میدان جنگ در تاریخ بشریت باشد. تغییر مرکز توجه به ایتالیا یک انتخاب الهام بخش است. آن جبهه با نبردهای فاجعه آمیز تانک ها و پیشرفت های عظیم حل نشد. این یک جنگ سگی بود، یک تلنگر روشمند در شبه جزیره، با زمین های کوهستانی و مراکز شهری متراکم، سکوی عالی برای دفاع آلمان که باید با تمام وزن عملیات تسلیحات ترکیبی متفقین خلع می شد.
این دقیقاً همان چیزی است که Relic همیشه از شما خواسته است که بازی کنید شرکت قهرمانان. نه با عجله، بلکه وقت خود را صرف کرده و از هر سلاحی که در اختیار دارید در لحظه ای که لازم است استفاده کنید. قدم زدن به سمت رم (هدف نهایی کمپین) شامل مبارزه با یک سری نبردهای بزرگ است که به عنوان زنجیره ای از چالش های کوچک جذاب انجام می شود. شما تعدادی پیاده نظام را برای پوشش حرکت می‌دهید، سپس با پیاده‌نظام دیگر پهلو می‌گیرید، و آه، اکنون از یک تانک استفاده کنید، سپس از پشتیبانی توپخانه استفاده کنید، و همه چیز با هم کار می‌کند تا نیمی از خیابان را پاک کند. شما در حال بازی شطرنج هستید، فقط مهره ها لهجه های کمی دارند.
در این بازی ماموریت‌هایی وجود دارد که از شما می‌خواهد از شهری به روستای دیگر بر روی یک نقشه حرکت کنید، هر سکونتگاه بر روی سطوح مختلف زمین، با دیوارهای سنگی و پله‌ها و کلیساهای قدیمی و خیابان‌های کوچک کج ساخته شده است. مدافعان به قدری خوب هستند و ابزارهای در اختیار من آنقدر وسیع بود که صادقانه بگویم فکر نمی‌کنم در زندگی‌ام بیشتر از یک چالش RTS لذت برده باشم. زمانی که باید بر لانه ام جی، تک تیرانداز، اسلحه ضد تانک و پناهگاه پیاده نظام غلبه کنید، قوانین درگیری خسته ژانر «قیچی کاغذ سنگی» از پنجره بیرون می آیند. همگی در یک زمان، و همه در همان میدان شهر.
آیا از نظر تاکتیکی نوآورانه است؟ بالاخره 17 سال از اولین بازی گذشته است. و پاسخ این است، نه واقعا. لازم نبود که باشد! واحدها و تاکتیک های در اختیار شما بسیار شبیه به بازی های اصلی است، بنابراین اینطور نیست که Relic رفته و چرخ را دوباره اختراع کند وقتی نوبت به گیم پلی اصلی سری می رسد. و چرا آنها؟ همانطور که بارها گفته ام، قبلاً عالی بود. اکنون ما این کمال را بیشتر در مکان‌های دیدنی‌تر، به روش‌های متنوع‌تر و جالب‌تر ارائه می‌کنیم.
کمپین تک نفره دیگر بازی که در شمال آفریقا اتفاق می افتد، چیز عجیبی است. بازی به خاطر طول عمر به آن نیاز نداشت، زیرا کمپین ایتالیایی بزرگ است و می توان آن را دوباره پخش کرد. این از دیدگاه یهودیان لیبی روایت شده است، اما شما را دارد بازی در نقش آلمانی هادر حالی که در صحرا رد می شوید، با تک تک کوچولوهای شادی آور شوخی می کنید. و مأموریت‌های آن خسیس‌تر هستند و به اندازه نبردهای اصلی کمپین ایتالیایی به یاد ماندنی نیستند. من واقعاً مطمئن نیستم که چرا وجود دارد! با این حال، استرالیایی ها را نشان می دهد، که خوب است.
نمی توانم باور کنم که در مورد این بازی شک داشتم. مطمئناً، کمپین پویا یک آشفتگی شکسته است، اما این واقعیت که من به راحتی می‌توانم یکی از ستون‌های اصلی بازی را نادیده بگیرم، نشان می‌دهد که بقیه – عمدتاً تعاملات RTS آن – چقدر قوی هستند. در خود میدان نبرد هنوز هم همینطور است شرکت قهرمانان، به همان خوبی که همیشه بود و از جهاتی حتی بهتر.
شاید 17 سال طول کشیده باشد و یک دنباله ناامیدکننده در این راه داشته باشد، اما Relic باید در اینجا ستایش شود که به نوعی توانسته کمال تاکتیکی را به دست آورد و آن را نه فقط برای کهنه سربازان قدیمی، بلکه برای نسل جدید ژنرال های صندلی راحتی نیز تعریف کند.
