The Pokémon Company’nin bunu duyurmasının üzerinden bir yıldan fazla zaman geçti. Kül KetchumAnime serisinin uzun süredir kahramanı olan gösteriden ayrılıyorum ve yeni kahramanlara yer açmak. Biraz sonra son saygı bölümleri Gösteriyi çeyrek asırdır yöneten Ash’e, Pokémon Ufukları serinin ana çizgi filmi olmayı devraldı ve yeni karakterlerini dünyaya tanıttı. Bu dizi neredeyse bir yıldır Japonya’da yayınlanıyor ve Amerikalılar diziyi izleyebilmek için çok uzun süredir bekliyorlar. Ama sonunda ilkini elde ettik Netflix’te 12 bölümve millet, Pokémon anime iyi olacak.
Bazıları için bu muhtemelen bir şok gibi gelmiyor. Ash neredeyse otuz yıldır franchise’ın önde gelen isimlerinden biri, ancak tek yönlü zihni aynı zamanda diziyi de belirsiz bir durumda tuttu. Bireysel sezonların serinin rekabetçi spor fikirlerine ilişkin kendi yansımaları olsa da, Pokémon anime esas olarak Ash’in belirsiz Pokémon ustalığı arayışına odaklandı, bazen ilgi çekici karakter gelişimi veya gerçek riskler pahasına. Pokémon Ufukları‘ İlk 12 bölüm zaten bu eğilimi net çatışmalarla, kavislerle ve merkezde büyük bir yürekle altüst etti.
Ufuklar Indigo Akademisi’ndeki evinden seyahat eden genç bir öğrenci olan Liko’yu takip ediyor. kırmızı Ve MenekşePaldea bölgesinden orijinal Kanto bölgesine Kırmızı Ve Mavi okul hayatına ilk Pokémon’u olan şımarık, çimen tipi kedi Sprigatito ile birlikte başlayacak. Endişelenmeyin. Bu bir I. Nesil nostalji gezisi değil kırmızı Ve Menekşe pansumanlar. Liko’nun okul hayatı, büyükannesinin ona verdiği gizemli kolyeyi isteyen bir grup şüpheli kişi tarafından hızla kesintiye uğrar. Cevap arayışı onu ve Yükselen Volt Mücadelecileri adlı bir grup maceracıyı dünyanın dört bir yanına götürür. Pokémon dünya.
Exp’e hoş geldiniz. Paylaşmak, Kotaku‘S Pokémon Dikkate değer karakterleri, şehir efsanelerini, toplulukları ve dünyanın dört bir yanındaki tuhaf tuhaflıkları keşfetmek için derinlemesine incelediğimiz sütun. Pokémon franchise.
Bu oyuncu kadrosuna anında hayran kaldım. Ash’in aksine Liko kendine güvenmiyor. Sosyal kaygıyla mücadele ediyor ve bildiği her şeyden uzaklara seyahat ederken dünyadaki yerini bulmaya çalışıyor. Ash gibi bir Pokémon ustası olmak istediğinden emin değil, bu yüzden bu ilk bölümlerin çoğunu kendinden emin olmadan geçiriyor. Bunlardan bazıları, bir çocuğun yeni bir ortamda uğraşmasını beklediğiniz olağan şeylerdir. Her etkileşimi veya etkileşimsizliği fazla düşünüyor ve tuhaf ya da sevimsiz görünebileceğinden endişeleniyor ve tüm bu korkular, kendisi ve Sprigatito buluştuğunda ve hemen anlaşamadığında daha da güçleniyor.
Liko’nun Ash’e taban tabana zıt olması, karakteri gün batımına çıkarmanın doğru karar olduğu fikrine şimdiden inandırdı beni. Liko’nun kaygısı bana Ash’in bitmek bilmeyen iyimserliğinden daha yakın geliyor ve onun yolculuğu şimdiden emekli kahramanımızın kolaylaştırdığı sahte spor animesinden daha ilgi çekici görünüyor. Bu dünyada bu kadar yeni olan birinin bir hedefe doğru koşmak yerine bu dünyadaki yerini bulmaya çalışmasını görmek sadece sevimli olmakla kalmıyor, aynı zamanda bu sorular ve çatışmalar da Ufuklar Ash’in koşularının çoğundan daha fazla ivme kazandı. Her zaman söyledim Pokémon Bir Pokémon Şampiyonu hakkında olma zorunluluğu olmadığında en iyisidir ve bu çerçeveyi kaldırmak zaten unutulmaz hikayeler ve ilişkiler yaratıyor.
Rising Volt Tacklers, Ash’in serisinin bazı bölümlerinde olduğu gibi karakterlerin içinden geçtiği bir yer turu hissi veren bölümler oluşturmak yerine, genel bir anlatı amacıyla Pokémon dünyasında seyahat ediyor. Grup, Liko’nun kolyesi ve onu isteyen karanlık örgüt hakkında yanıtlar ararken, kendilerini her biri kendine göre sevimli olan palavracılardan oluşan bir grup gibi hissediyorlar. Öne çıkanlar arasında, Liko’nun çekingenliğini utanmaz bir cüretkarlıkla bir araya getiren, kaptan şapkasıyla gruba liderlik eden grubun Komutanı Friede yer alıyor. Kaptan Pikachuantrenörünün kendini beğenmişliğini taşıyan. Ancak yeni dizinin başrol oyuncusu olarak yoğun bir şekilde pazarlandığı göz önüne alındığında, üçüncü bölüme kadar gelmemesine şaşırdığım Roy da var.
Roy, tıpkı Liko gibi, Pokémon evrenindeki gizemli bir tarihe bağlı; büyükbabası tarafından kendisine verilen eski ama mühürlü bir Poké Topu, içinde hangi canavarın bulunduğunu bilmeden saklıyor. Eserin arkasındaki tarih netleştikçe Roy, tüm çocuksu zevkiyle gruba katılmaya mecbur kalır ve kısa sürede kendisini net bir amaç duygusuna sahip bir karakter gibi hissetmeye başlar. Bütün bunlar o kadar iyi bağlantılı ki Pokémon evren, daha önce gelen hiçbir şeyin doğrudan tekrarı olmadan, dolayısıyla her bölümü Ufuklar ilgi çekmesi ve çözülmesini izlemesi ilginç olan yeni konuları tanıtıyor.
Hala görmeyi çok isterdim Pokémon bir gün ilk sezonlarının keskin zekasına geri döneceğiz (Ufuklar bazı komik anları var ama büyük ölçüde animenin zımparalanmış kenarlarını koruyor), bana en çok dikkat çeken şey serinin ilk 12 bölümünün bana teorik olarak oluşturabileceğim bir şeyler vermesi. Bu dizide öyle hissettiren ileri bir ivme var ki Pokémon büyük ölçüde 25 yıl boyunca tek bir kahramana bağlı kaldığı için kayıptı. Geçmişi temizlemek, belirli gizemlerin etrafında yazmak ve yeni kahramanlarına belirsiz bir fikir yerine arayacakları somut bir şeyler vermek, pivot gibi geliyor Pokémon yıllardır ihtiyaç duyulmaktadır. Liko ve Roy’un önümüzdeki 25 yıl boyunca serinin yüzü olup olmayacağını bilmiyorum, ancak onların eğrilerinin Ash’inki gibi geleceğe dönük olmadığını görmek cesaret verici. Yaşlanmayan ama dünyayı dolaşıp Pokémon yakalayan, savaşlar kazanan ve usta olmaya çalışan bir çocuğun büyümesine gerek yok. Ama Liko ve Roy’un kim olacağını şimdiden hayal edebiliyorum. Bu, önemli anları kontrol etmek yerine, oynanışını izlemeye değer bir gelecek.
