Yıllar süren fragmanlar, gecikmeler, tartışmalar ve sızıntılardan sonra, Rocksteady’nin büyük, canlı hizmet, açık dünya, kötü adam temalı, DC üçüncü şahıs yağmacı nişancı oyunu—İntihar Kadrosu: Justice League’i Öldürün— sonunda çıktı (gerçektenben). Son birkaç yılda bu oyunun etrafında oluşan anlatı, bir süper kahraman filmi kadar geniş ve destansı bir hal aldı. Bazı insanlar istiyor İntihar Kadrosu çarpmak ve yakmak. Diğerleri ise Rocksteady’nin harika bir şey, paralarına ve zamanlarına değecek bir oyun geliştirmiş olmasını umarak oyunun başarılı olmasını istiyor. Ne yazık ki, birçok modern süper kahraman filminde olduğu gibi, bu destanın sonu da beklenmedik bir son ve ne kana susamış, ne de eğlenceye umutlu insanları yatıştırmayacak. Bunun yerine, burada sahip olduğumuz şey kesinlikle yolun ortasında bir şey.
İntihar Kadrosu: Justice League’i Öldürün yalnızca popüler oyunların yaratıcıları Rocksteady tarafından geliştirilmiyor. Arkham oyunlar ama aynı zamanda aynı evrende geçiyor. Oyun, oyunun bitiminden birkaç yıl sonra geçiyor. Arkham Şövalyesi. Batman sahte ölüm numarası yaptı, Justice League’e katıldı ve Wonder Woman, Superman, Flash ve Green Lantern ile süper arkadaş olmak için Metropolis’e gitti. Brainiac ve uzaylı yardakçıları gelip Wonder Woman hariç hepsinin zihinlerini kontrol edip güçlü kahramanları kendi gezegenlerine karşı çevirene kadar işler iyi gidiyordu. Şimdi, oyunun adından da anlaşılacağı gibi Justice League’i öldürerek dünyayı kurtarmak Harley Quinn, Captain Boomerang, King Shark ve Deadshot’a (kafalarına bomba yerleştirilmiş DC kötü adamları) kalmış.
iken İntihar Kadrosu‘nin hikayesi beni hiçbir zaman gerçekten şaşırtmadı ya da süper kahraman türünde yeni bir çığır açmadı, yine de sizi kendine bağlayacak kadar sürpriz ve dönüşlerle iyi yazılmış bir çizgi roman macerası. Ayrıca oyundaki her karakterin, hatta aksiyona çok az dahil olanların bile kendi hedefleri, kusurları, kişilikleri ve duygularıyla detaylandırılmasına yardımcı olur.
Tahmin edebileceğiniz gibi Harley, Deadshot, King Shark ve Boomerang en büyük ilgiyi görüyor. Rocksteady, bu nesilde gördüğüm en güzel yüzlerden bazılarıyla bu karakterleri görsel olarak yakalamakla kalmayıp, aynı zamanda onları farklı hissettirerek harika bir iş çıkardı. Takımdaki her karakterin de kendine has bir kurgusu var ve hepsi oyun boyunca iç içe geçiyor, böylece sonunda ben de bu zavallı uyumsuzların günü kurtarmak için bir araya gelmesiyle tamamen aynı fikirdeydim. Ayrıca, hem oyunun muhteşem ara sahnelerinde hem de oyun sırasında açık dünyada gerçekleşen diyaloglarının sağlam şakalar ve gerçek yansıma ve gelişme anlarıyla dolu olmasına da yardımcı oluyor.
Ama merhaba, bu oyun konuşkan mı? Üçe kadar farklı konuşmanın aynı anda gerçekleştiği, bazen birbiriyle örtüştüğü veya önemli veya ilginç bilgileri tamamen engellediği zamanların sayısını unuttum. Oyunun itibarı açısından, çok fazla tekrarlanan sohbet duymadım ama ne yazık ki pek çok şeyi de kaçırdım çünkü ekip bir şey hakkında sohbet ederken ben bir drone fırlatırdım ve başka bir şey hakkında konuşmayı tetiklerdim ve oyunu bitirirdim. zaten olan bir şey. Yine de örtüşen diyaloglar bile fazla kötü. Kötü olan, diyalog ve ara sahneler arasındaki hemen hemen her şeydir.
Tekrar ve tekrar…
İntihar Timi’ana kampanya özellikleri güçlü ve etkileyici bir giriş Bu, “kahramanları” hızlı bir şekilde ortaya koyuyor, ekibin patronu Amanda Waller’ın onları nasıl kontrol ettiğini ve istilanın risklerini nasıl belirlediğini açıklıyor. Bu kendinden emin ve mükemmel tempolu ilk birkaç saat beni anında kazandı. Ancak oyun daha fazla açıldığında ve dijital şehrinde kaybolmanıza izin verdiğinde işler hızla kötüye gider. Mekanları korumayı, kristalleri vurmayı veya insanları kurtarmayı sever misiniz? Umarım öyledir, çünkü bu oyunun tamamı bu kadar, giriş kısmı ve birkaç patron dövüşü dışında.
yapısı İntihar Kadrosu şöyle oluyor: Harika bir ara sahne izliyorsunuz, dünyayı kurtarma planındaki bir sonraki adımın ne olduğunu öğreniyorsunuz ve ardından daha önce yaptığınız bir görevi yapıyorsunuz, ancak belki yeni bir yerde veya bazı yeni düşmanlarla. Belki. Oyunun yan içeriğinin ne kadarına göz attığınıza bağlı olarak bunu yaklaşık 15 ila 20 saat boyunca tekrarlayın. (Yine de uyaralım, bu oyundaki Riddler mücadelelerinin ötesindeki tüm yan içerikler, ana senaryoda yaptığınız görev türleriyle aynıdır.)
Bu bir kredi İntihar Kadrosu‘nin fantastik ve tatmin edici dövüşü, bu görevlerin çoğunda hiç sıkılmadım. Ama aynı bitkileri koruyarak ya da aynı kristalleri tekrar tekrar yok ederek eğlendiğimi söylersem yalan söylemiş olurum. Bir noktada yavaş hareket eden bir araca tehlikeli bir bölgeden geçmekle görevlendirildim. Normalde eskort görevleri kutlanacak bir şey değildir ancak 10 saatlik oyundan sonra tamamen yeni bir görev türü haline geldi. Heyecanlandım! Ve aynı tür görev daha sonra birçok kez tekrar ortaya çıktı. (Ve evet, eskort görevleri hala berbat.)
Daha da kötüsü, Rocksteady bunun ne kadar sıkıcı olabileceğinin farkında gibi görünüyor, bu nedenle bazı görevlere oyuncuları belirli şekillerde görevleri tamamlamaya zorlayan sinir bozucu değiştiriciler ekleniyor. Sorun şu ki bazen bu modlar (sadece el bombalarıyla ölen düşmanlar gibi) karakterimin yapısına uymuyordu. Tek başınıza oynarken açık dünyanın herhangi bir noktasında dört oynanabilir kötü adam arasında geçiş yapabilseniz de, görevler sırasında göreve kim olarak başladıysanız onunla takılıp kalırsınız. Bu, bazı görevleri son derece sinir bozucu hale getirdi.
Çok yazık çünkü dediğim gibi bu oyundaki dövüşler muhteşem. Birinci sınıf saçmalık. Silahlar tehlikeli ve gürültülü geliyor. Mor uzaylı canavarları, onları ve yakındaki kötüleri ateşe veren bir keskin nişancı tüfeğiyle patlatmak, bunu 200 kez yaptıktan sonra bile eğlenceli olmaya devam etti. Ayrıca bu oyunda pompalı tüfeklere sesleniyorum. Düşmanları yok ederler ve hissederler inanılmaz. Ayrıca her takım üyesinin, hatta büyük tank benzeri karakter King Shark’ın bile ne kadar hareketli olduğunu da sevdim. Daha önce birkaç kez yaptığım görevlerin aynısını yapıyor olsam bile, büyük çatışmalar sırasında Deadshot olarak zincirli tüfekle dev bir köpekbalığı gibi hızla dolaşmak veya jetpack ile uçmak eğlenceli.
Ayrıca oyunun dövüş sistemiyle ilgili incelenecek çok şey var. Temel felaketler, değiştirilebilecek çeşitli istatistikler, kilidi açılabilecek avantajlar, geliştirilecek nitelikler, kalkanınızı geri kazanmanın yolları, tam olarak zamanlanmış özel hareketler kullanarak düşman saldırılarına karşı koymanın yolları ve akılda tutulması gereken bir sürü başka şey var. kavga sırasında ve dışında. Bazen bunaltıcı olabiliyor ve çoğu oyuncunun birkaç güçlü silah seçeceğini, gerektiğinde onları yükselteceğini ve iyi iş çıkaracağını hayal ediyorum. Ancak bir oyuna gerçekten girmeyi ve tonlarca sinerjiyle mükemmel yapılar oluşturmayı sevenler için, İntihar Kadrosu fazlasıyla seçenek sunuyor.
İşin komik tarafı, en azından çoğunlukla bunu görmezden gelebiliyorsunuz İntihar Kadrosu canlı hizmet veren, her zaman çevrimiçi bir nişancı oyunudur. Oyunun tamamını tek başıma oynadım ve bir istisna dışında herhangi bir sunucu bağlantısı kesintisiyle karşılaşmadım. Oyun aynı zamanda “Çevrimiçi Atlayın ve Arkadaşlarla Oynayın” diyen mesajlarla kafanızı karıştırmıyor veya herhangi bir içeriği bir klan sahibi olmanın veya başkalarıyla oynamanın arkasına kilitlemez. Uzun bir süre bana, eğer istersem katılabileceğim bazı canlı hizmet öğeleri içeren, yeterince iyi bir oyun gibi geldi, ancak bu, deneyimimi hiç etkilemedi.
Daha sonra oyunun sonuna geldim ve işler değişti.
İntihar Kadrosu Gerçek kimliğini sonuna kadar saklıyor
Jenerikler daha akmadan önce, oyun Brainiac’la heyecan verici bir karşılaşmaya doğru ilerlerken bana aslında çoklu evrende 13 Brainiac’ın olduğu ve günü kurtarmak için hepsini öldürmem gerektiği söylendi. Bunu yapmak için oyuncuların devreye girmesi gerekecek. İntihar KadrosuFarklı evrenlerde yeni Brainiac’lara meydan okumanıza olanak tanıyan bir para birimi kazandıran, tekrarlanan görevler ve patron dövüşlerinden oluşan oyun sonu. Geldiğinde, tahmin et ne oldu? Brainiac’la savaşmadan önce, saatlerce yaptığınız görevlerden birkaçını daha yapmalısınız. Oh, ve Brainiac’a karşı son dövüş (spoiler), oyunun başlarında Flash’a karşı yeniden tasarlanmış bir boss dövüşüdür. Vay vay vay. Krediler yuvarlanıyor.
Ekibimizin pislik torbalarından daha fazlası olduğunu kanıtladığı bir zafer notuyla bitirmek yerine, İntihar Kadrosu şu sözlerle bitiyor: “Görevinizi gerçekten tamamlamak için aylarca oynamanız gerekiyor. Aynı şeyleri tekrar tekrar oynamaya hazır olun.” Oyunun dramatik, tatmin edici bir sonunu çalıyor ve gerçek doğasını herkese ortaya koyuyor: Bu sonsuza kadar sürecek bir oyun. Canlı servis nişancısı. WB ve Rocksteady, bu oyunu uzun süre oynamanızı istiyor ve bir yandan da bu son derece pahalı bahsin karşılığını almak için görünümler ve savaş biletleri satın almanızı umuyor. Oyunu bitirmek için son derece ekşi bir not.
Elbette, dövüş, yıllardır oynadığım en iyi üçüncü şahıs nişancı aksiyonlarından biri. Hikaye, ara sahneler ve yazı da filmdeki her şey kadar ilgi çekici. Arkham oyunlar.
Ancak ne yazık ki İntihar Kadrosu 12-15 saatlik başka bir tek oyunculu maceradan daha büyük bir şey olmalıydı. Aylarca hatta yıllarca sürecek içeriği destekleyebilecek canlı hizmet veren bir video oyunu olması gerekiyordu. Oyun, çalışma süresinin büyük bir bölümünde bu gerçeği gizleme konusunda iyi bir iş çıkarıyor, ancak sonunda, bu gerçeğin göz ardı edilmesi imkansız hale geliyor. Bu, sonuna ulaştığınızı ve aynı altı görevin şehrin her yerine kopyalanıp yapıştırılmasından sıkılmadığınızı varsayarsak. İntihar Kadrosu gerçekte olduğundan daha büyük hissediyorum.
Sonunda, İntihar Kadrosu sadece… tamam. İyi. Harika değil. Tren kazası değil. Bu oyunun tam bir felaket olmasını isteyen insanlar, sonunda yalnızca canlı hizmet yolsuzluklarına yenik düşen tamamen iyi bir nişancı oyunu keşfettiklerinde hayal kırıklığına uğrayacaklar. Yıllarca oynayabilecekleri bir şey isteyen insanlar için, umarım mor kristalleri tekrar tekrar vurmayı seversiniz.
İntihar Kadrosu harika ile berbat arasında yaşayan oyunların poster çocuğudur. Bu bazıları için yeterli olsa da geliştiricilerin bu konuda çok çalıştığını hayal edemiyorum İntihar Kadrosu (veya oyunun faturasını ödeyen yayıncı WB), her şeyin omuz silkme emojisi anlamına gelen bir şeyle bitmesini istedi. Yine de buradayız. En azından pompalı tüfekler havalı.
.
